Król Ahmed Zogu I – legenda Albanii, która przeżyła ponad 50 zamachów

Życie pełne niebezpieczeństw – historia króla Ahmeda Zogu I

Ahmed Zogu I miał nietypowe imię i nałóg – palił do 150 perfumowanych papierosów dziennie. Był człowiekiem niemal nie do zniszczenia. Podczas swojego panowania przeżył ponad 55 prób zamachu na życie. Miał wielu wrogów. Bał się, że ktoś może go otruć. Z tego powodu tylko jego mama i starsza siostra przygotowywały mu jedzenie.

Początki – od zakładnika do lidera Albanii

Ahmed Muhtar Bej Zogolli urodził się w 1895 roku. Wtedy Albania była pod panowaniem Imperium Osmańskiego. Kraj podzielony był na klany, a ludzie nie czuli narodowej jedności. Pochodził z bogatego klanu Mati. Młodość spędził w Konstantynopolu jako zakładnik tureckiego sułtana. Sułtan chciał w ten sposób wymusić posłuszeństwo na jego rodzinie. Edukację zdobywał w Turcji. Krytycy jednak twierdzili, że ukończył tylko trzy klasy szkoły podstawowej i był częściowo analfabetą.

Polityczna kariera i pierwsze zamachy

W 1920 roku wrócił do Albanii z poparciem właścicieli ziemskich z południa i wodzów plemiennych z północy. Rozpoczął dynamiczną karierę polityczną. W wieku 25 lat został ministrem spraw wewnętrznych, a dwa lata później premierem. W latach 1920-21 Albania miała aż siedmiu premierów, więc to był sukces. Wkrótce po objęciu władzy zginęła próba zamachu na jego życie. Pod parlamentem postrzelił go student. Dostał dwa strzały w brzuch, ale wszedł na mównicę i kontynuował obrady. To wywołało zdumienie wśród posłów.

Po ataku uciekł na rok do Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców. Po powrocie przejął władzę ponownie.

Sojusz z Mussolinim i włoski protektorat

Lata dwudzieste były dla Albanii bardzo trudne. Kraj był najbiedniejszy w Europie. Brakowało funduszy na wojsko. Aby rozwijać kraj, Zogu zawarł sojusz z Mussolinim. To doprowadziło do podporządkowania Albanii faszystowskim Włochom. W 1938 roku ożenił się z węgierską szlachcianką, z miłości. Ślub wywołał poruszenie w Europie. Hitler podarował mu czerwonego Mercedesa.

Koniec rządów i życie na emigracji

7 kwietnia 1939 roku wojska włoskie wkroczyły do Albanii. Kraj stał się włoskim protektoratem. Zogu uciekł do Grecji, potem przez Polskę do Londynu. Później mieszkał z rodziną w Egipcie, a po czterech latach w USA, na Long Island. Na koniec osiedlił się na francuskiej riwierze. Zmarł tam w 1961 roku, mając 66 lat. Do 1946 roku pozostawał królem na wygnaniu. Komuniści pod wodzą Envera Hodży odebrali mu tytuł.

Jak Ahmed Zogu I zdobył koronę?

Wykorzystał niski poziom edukacji Albańczyków, by zdobyć poparcie właścicieli ziemskich. W 1928 roku sam ogłosił się królem. Wynajął historyków, którzy stworzyli nową historię Albanii, pokazując ją jako monarchię z długimi tradycjami. Jego idolem był Napoleon Bonaparte, którego biografię znał bardzo dobrze. Uroczystość koronacji miała wielki rozmach. Korzystał z replik insygniów władzy – miecza i hełmu Skanderbega, bo oryginały muzeum w Wiedniu mu odmówiło. Przysięgę złożył na Biblię i Koran. Oficjalny tytuł brzmiał „Król wszystkich Albańczyków” i miał wzmacniać jedność narodu.

Dziedzictwo króla i jego luksusy

Koronacja przyniosła mu prestiż i duży budżet. Dzięki temu realizował swoje kosztowne marzenia, np. budowę królewskiej rezydencji w Durres czy zakup luksusowych Mercedesów. Pałac w Durres jest dziś atrakcją turystyczną i można go zwiedzać.